Hançerli oğlu Osman’ın ardından.

Mustafa Şibik

Hani bizim keşkelerimiz var ya!
İşte onlardan biride,Sokakalarımızın,mahallelerimizin, kuruluş doğasını tahrip edercesine dokunmaktır.
Doğaya,her vurulan kazma,tahribattır.
Yukarı mahalle,Aydınaltı’ndaki,doğup büyüdüğümüz,evlerimiz,arsalarımız,yol boyunca sıralanıp,havayı enfes kokularıyla solunur hale getiren, akasya ağaçları,iğdeler,kuşlara korunak olan;çalılıklar yok edilmeseydi?
“Yukarı mahalleden,Hancerli oğlu,Osman efendinin torunu,Hüseyin ve Kerziban dan olma ,bankadan emekli Osman Sayın,genç yaşta, Allah’ın rahmetine kavuşmuştur.”
Diye selalası verilecekti.
Aydınaltı’nda ki komşularımız”Komşu anadan,babadan daha yakındır.”düşüncesi ile bağlarını kuvvetlendirirlerdi.Hancerliler,Mücellitler,Paşaevinin Ali amcamız,Akgözlerin Süleyman amcamız,Kamiller’in Osman ağa,AliPaşaların İsmail ağa,Topallalilerin Memiş ağa, Süleyman efendi ve diğer komşularımız,iç içe dayanışma içerisinde yaşayıp giderdik.
Osman ile Rüştü aynı sene içerisinde doğmuşlardı.Komşumuzdaki bu iki bebeğin beşiklerini sallamak için,Nuri Ünsal ile yarış ederdik.
Ben Osman’ın,Nuri ise Rüştü(İsmail Ağca) beşiğini sallamak için can atardık.
Osman gün geçtikçe büyüyüp serpilmeğe başladı.Dedesinden,ebesi Penpe halamdan ilahiler öğrendi.Ailenin sesi güzel ve kültürlü idiler.Osman amcam zamanın Rüştüye mezunu idi.
Zaman zaman camiide güzel sesi ile ezan okurdu.Ticaretle uğraşır,bağ bahçe işleri eksik olmazdı.
Ailenin göz bebeği küçük Osman,sesiz,akıllı,okulunda çalışkan bir çocuktu.kalabalık olan kuzenleri ile sevecen bağlarla sıkı sıkıya iletişim içerisinde çocukluğunu sürdürmüştür.
Gençlik yıllarında da ,ağırbaşlı,çalışkan,ailesine düşkün bir yaşam sergilemişti.
Bütün bu güzel anılarının yanında,bizim evin bahçesine diktiğimiz,Şeker Pare Kayısı ağacı onun bize hatırasıdır.
Ömrünün sonuna dek, dostane bağlarla ilişkimizi sürdürdüğümüz OSMAN’a;Allah’ın bütün rahmetlerinin üzerine yağmasını ,acılı ailesine de sabır ve sıhhatli uzun ömürler dileriz.
Aziz ruhu şad olsun.