ŞEHİT POLİS VE ASKER KARDEŞLERİME

Soner EKİCİ

Bugün sizlere şehit olan evlatlarımızı bir babanın yüreğinden anlatmak istiyorum.onlar gencecik bir fidan dılar,nasılda zorluklarla büyümüşlerdi babalarının hep göz bebekleriydi.Soğukta üşüdüklerinde minik ellerini avuçlarına alıp ısıtmıştı,hep kendisinden bir adım önde olmasını okumasını isterlerdi okuyup büyük adam olacaklardı.Hiç yokluk hissettirmezdi yavrusuna babaydı çünkü o hep ayakta olmalıydı.Doğduklarında güzel bir isim koymuştu hakkı bilen olarak yetişmişti kimi evliydi,kiminin sevdiği yolunu gözlerdi.

Çocukluğunu sorulduğunda büyüyünce polis ,asker olacağım hayalleri süslerdi.Büyümüş kimi polis kimi asker olmuş hayallerindeki o şerefli elbiseyi giymişlerdi.Baba evladını o elbise içinde görünce ayrı bir gurur dolardı içine.Doğup büyüdüğü,ekmeğini yediği bayrağının gölgesinde soluklandığı bu vatana hainlere satılmışlara inat hizmet etmekti tek amacı.Vatanın her köşesinde eksi yirmi derece soğukta,ayaz gecelerde pusulara düşürülürken bile onun aklındaki hep vatandı bizlerdi namusumuz du.Bizler evlerimizde sıcak yataklarda yatarken o geceyi dost belledi karı yorgan göğü kendine döşek eyledi.Bilirdi ki vatan olmazsa ne ana olurdu ne yar ne evlat.Onlar vatan toprağına aşıktılar.Her ihanete kendisine kurşun sıkanlara sahip çıkanlara inat o sevdayı taşırdı yüreğinde,bilirdiki şehadet öyle bir makamdırki ona sahip olan peygamberimize komşu olmak demekti.

Onlarki çanakkale de omuz omuza çarpışırken şehit olurken bile arkadaşını düşüne yiğit gibiydiler.Bacakları kan ,her taraf kan barut kokarken’Arkadaşlarım nasıllar benim birşeyim yok onlara bakın diyen ,acıdan haykırırken bile etrafı sesimle rahatsız etmiyorum diyen

yiğitlerdir onlar.Onlarki yaralı arkadaşının tankın üzerinde kendi bedenini siper edendir onlar.Giydikleri o elbise onların onurları döktükleri kanda şeref madalyalarıdır.Hergün evinden çıkarken eşiyle annesiyle evladıyla babasıyla helallik alıp ‘Hadin Eyvallah’ diyen yiğitlerdir onlar.Onlar o mesleği seçerken bilirlerdiki parayla malla mülkle işleri olmaz,ona minnet göstermezlerdi.

İşte baba oğlunun arkasından tabutuna sarılırken annen gibi sevdiğin gibi feryad edip haykıramaz seni nasıl sevdiğini söylemek için bağıramaz.Birde içini görsen nasıl kor gibi kaynadığını evladının kısacık ömrünün kalbinde bir oraya bir buraya salındığını.Al bayrağa sarılı tabuta senin yerine girmek istediğini bilemezlerki oysaki ömründen otuz yıl devrilmiştir sanki..

Hani şair derya ‘Vatan,toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır’.Biz bunu biliriz o teröristlerin cenazesini omuzlayanlar,hapisanelere ziyarete giden,senin cenazene gelmeye yüzleri olmayan terörist için savcıya giden ailesine geçmiş olsuna gidenler bilmeselerde,yalılarda oturup ellerinde alkol kadehleriyle vatan kurtaran tanımasada sana,kahbece pusu atıp karşına çıkamayacak kadar korkak etek giyip kadın arkasına saklananlar bilmesede,vatanına ihanet edip gidip avrupanın kucağına oturanlar bilmeselerde,vatan haininde şeref aranmazki, kurttan kurt,çakaldan çakal doğar bizler biliriz yiğidim…

Seni uğurlamaya gelen dua eden  yüzbinler yeter be aslanlarım.İşte baba başına gelip sana olan aşkını iki kelime ile söylerya..

VATAN SAĞOLSUN…..Hakkımız sizlere helaldir…

Soner Ekinci