NUH MEHMET HAMURCU’NUN KALEMİNDEN
Nuh Mehmet HAMURCU
Suriyeyi düşündüm Irak aklıma geldi birden sonra taa uzaklara gittim Kudüs’e,gönlüm yandı Karabağ ile,ahhh Kırım dedi içimden bir ses. Sonra durdum sorumlusu benim dedim kendi kendime kime neyi şikayet ediyorsun. Olsaydın adam gibi de bu mülevves bedenleri sokmasaydın ya İslam yurduna. Şimdi PC oyunu oynar gibiler paylaştıkları topraklarda. İnsanlık nasıl bir şey unuttum artık. Bu Batı denen insansa ben neyim acaba?
Hangi akıl tutulması bu müslüman denen zavallı mahlukları bu hale getiren. Nasıl bir iman ki bu zülme rıza gösterir? Nasıl bir kardeşlik ki acısından sevinç duyulur? Nasıl bir müslüman devlet ki Allah’ın haram kıldığı bir ayda kardeşine atılan füzelere sevinç çığlığı atar? Nasıl bir müslüman yönetim ki kendi insanına kimyasal silah kullanır?
Sorular sorular cevapsız ama cevabı kendinde gizli sorular. Hadi iflas etmiş inanç ve değerleriniz bir yana konulsun da bu insanım diye ortada gezmeniz yok mu dokunuyor bana artık.
Ey Yüce Kâdir, Ey Şahların Şahı,Ey âlemin yegane sahibi! Yetmez mi bu zillet? Düştük hayvandan da aşağı mertebeye yardım et! Kıyameti özledim sen bilirsin yine de.
İçimizdeki beyinsizlerin işledikleri yüzünden,bizi helâk eder misin, Allah’ım? ‘
(A’râf 155)
Yâ Râb, bu uğursuz gecenin yok mu sabâhı?
Mahşerde mi bîçârelerin, yoksa felâhı!
Nûr istiyoruz… Sen bize yangın veriyorsun!
‘Yandık! ‘diyoruz… Boğmaya kan gönderiyorsun!
Esmezse eğer bir ezelî nefha, yakında
Yâ Rab, o cehennemle bu tûfan arasında
Toprak kesilip, kum kesilip Âlem-i İslâm;
Hep fışkıracak yerlerin altındaki esnâm!
Bîzâr edecek, korkuyorum, Cedd-i Hüseyn’i
En sonra, salîb ormanı görmek Harameyn’i
Bin üç yüz otuz beş senedir, arz-ı Hicaz’ın
Âteşli muhitindeki sûzişli niyâzın
Emvâcı hurûş-âver olurken melekûta
Çan sesleri boğsun da gömülsün mü sükûta?
Sönsün de, İlâhi, şu yanan meş’al-i vahdet
Teslîs ile çöksün mü bütün âleme zulmet?
Üç yüz bu kadar milyonu canlandıran îman
Olsun mu beş on sersemin ilhâdına kurban?
Enfâs-ı habisiyle beş on rûh-u leimin
Solsun mu o parlak yüzü Kur’an-ı Hakim’in?
İslâm ayak altında sürünsün mü nihâyet?
Yâ Rab, bu ne hüsrandır, İlâhi, bu ne zillet?
Mazlûmu nedir ezmede, ezdirmede mânâ?
Zâlimleri adlin, hani öldürmedi hâlâ
Câni geziyor dipdiri… Can vermede mâsûm
Suç başkasınındır da niçin başkası mahkûm?
Lâ yüs’ele binlerce sual olsa da kurbân;
İnsan bu muammalara dehşetle nigeh-bân!
Eyvâh! Beş on kâfirin îmanına kandık;
Bir uykuya daldık ki: cehennemde uyandık
Mâdâm ki, ey adl-i İlâhi yakacaktın…
Yaksaydın a mel’unları… Tuttun bizi yaktın
Küfrün o sefil elleri âyâtını sildi:
Binlerce cevâmi’ yıkılıp hâke serildi
Kalmışsa eğer bir iki mâbed, o da mürted:
Göğsündeki haç, küfrüne fetvâ-yı müeyyed!
Dul kaldı kadınlar, babasız kaldı çocuklar,
Bir giryede bin ailenin mâtemi çağlar!
En kanlı şenâatle kovulmuş vatanından
Milyonla hayâtın yüreğinden gidiyor kan!
İslâm’ı elinden tutacak, kaldıracak yok…
Nâ-hak yere feryâd ediyor: Âcize hak yok!
Yetmez mi musâb olduğumuz bunca devâhi?
Ağzım kurusun… Yok musun ey adl-i İlâhî!
Mehmet Akif Ersoy
Herşey adl-i ilâhi tasalanma sen şâir,
Gördüğün her ne varsa hepsi dünyaya dâir,
Vadetti yüce Halık yakındır sorulması,
Hem zâlim hem de hâin verecek hesap bir bir.
Nuh Mehmet HAMURCU
Allah Türk Milletini,Türkiye Cumhuriyeti devletimizi,ülkemizi,bütün musibetlerden kurtarsın,korusun .Allah sonumuzu HAYIR etsin. Kızılırmak Avanos Gazetesi portalinde yorumlarım niçin silindi? Gönderdiğim “Başkanlık Gelirse” başlıklı makalem niçin yayınlanmadı?Bilelim,ona göre hareket edelim. HÜR BASIN NEREDE daha referandum olmadan uçtu mu?
Hür düşünce,hür fikir,hür irade yok edilemez!
“Hürriyet olmayan yerde;sefalet,rezalet,cehalet,esaret vardır.” Zekeriyya İlleez.